satu hari

semalam mesej pkcik mahadhir.

baru jumpa num fon die kt buku telefon umah lama.

nak mesej.

bgtau abah dah xde.

maaf lambat bgtahu,

pkcik mahadhir bestfren abah masa sekolah.

tak pernah jumpa pkcik tu.

sebab masa die dtg rumah.

mak ngan abah je kt umah.

kami semua xde.

saya n adik kt ostel.

epol n angah keje.

bila mesej bgtau abah dah xde.

rupa2nya pkcik tu dah tau.

pkcik mat seri-(kawan sekolah abah juga) dah bgtau dia.

mesej2.

pkcik tu tanya keje dah ke.

bgtau la still belajar.

abg2 dah keje ke.

mesej dan mesej.

tiba2 pkcik tu tanya.

'rehan dah ade kawan? kalau xde kawan ngan anak pkcik jelah'.

siap bg tarikh lahir lagi.

sebelum tu pkcik tanya tarikh lahir saya.

satu perkataan masa tu.

terharu.

yeah.

terharu dengan pkcik tu.

semacam dia amik berat tentang family kami.

lagi2 saya seorang anak perempuan abah.

bila abah xde.

die nak pastikan kehidupan saya lepas ni terjamin.

terus die cadangkan kawan ngan anak die.

itu yang saya fikir.

tapi memang segan bila pkcik tu cadangkan mcm tu.

n saya pun dah ada kawan.

xde jodoh ngan anak pkcik walaupun pkcik bgtau muka anak pkcik cam ally iskandar.

ehehehehhe.

asenyer semua kawan2 abah dah tau abah dah xde.

sebab dah minx tolong kawan2 abah yang dapat dihubungi utk maklumkan pada semua.

kawan2 abah masa kt ofis kt pahang dulu pun.

tak dapat hubungi semua.

yelah.

semua dah pindah randah felda lain.

abah...

adik rindu abah.

semoga abah tenang di sana.

semoga dipermudahkan urusan abah di sana.

amin.